Łyse to wieś zamieszkała przez chłopów, należąca do dóbr królewskich. Pierwsze wzmianki o niej pochodzą z 1567 roku (Łyse). Nazwa pochodzi od słowa łyse - gołe, nie porośnięte niczym. Łyse należało do wójtostwa Plucice. Lustracja tych dóbr z 1576 roku wyjaśnia dlaczego nazywano ją właśnie Łyse. Zapisano wtedy: „Sioło Łyse- w niem włók 5 gruntu nader podłego, z których na ciesielstwo wolna włóka 1 była”. Była to uboga wioska, dawała niewielkie daniny. Istniał tu młyn, jednak mieszkańcy zajmowali się głównie robotą ciesielską.

Przez następne wieki była to niewielka wioska należąca do dóbr królewskich, które były dzierżawione przez różnych szlachciców i magnatów. W czasach zaborów dobra królewskie zostały przejęte przez państwo pruskie (1795-1807), następnie przez państwo carskie. W końcu XIX wieku notowano tutaj około 220 desiat (około 220 ha). Wioska należała ówcześnie do gminy Rajsk.

Pierwotnie mieszkali tu prawosławni (potem uniccy) Białorusini, jednak w ciągu wieków spolonizowali się. W 1921 roku w tej wsi notowano 15 domów i 78 mieszkańców, z czego 49 osób podało wiarę katolicką, a 29 prawosławną, jednak wszyscy podali się za Polaków.